Sevgili,
Sen bir mektup gönderiyorsun.
Ben bir soluk,
Bir yaşam alıyorum ellerime.
İçime çekiyorum önce kokusunu
Gece kirpiklerini kırpıştırıyor heyecandan.
Küt küt atıyor gecenin kalbi.
Sonra mektubunu açıyorum, başucumdaki mum ağlıyor.
Kaleminden düşen her bir harf, geceyi bölen sabah ezanı sâdâları gibi nakşediyor ruhuma.
Mektubunun sonuna düştüğün o iki mısra, güneşi doğuruyor avuçlarıma.
Gülüşün çarpıyor kulaklarıma satırlarında.
Gözlerimi kapatıp, kalem vuruşlarında gezdiriyorum parmaklarımı.
Ellerin ellerime değiyor ruhî bir buluşmada
Sesin öylesine işlemiş ki içlerine, sanki durmuş okuyorsun yanıbaşımda.
Ne çok isterdim mektubundaki herhangi bir kelime olup seni seyre dalmayı.
Sen bir mektup gönderiyorsun.
Ben bir soluk,
Bir yaşam alıyorum ellerime.
Gece yeniden doğuyor.
Sevgili.
