Fast-Yazı

Severim yazdığım yazıların tepkilerini duymayı.Yazar-çizer tayfası az çok bilir bu heyecanı.Zaman zaman yazılarımın uzunluğundan dem vuruyorlar.Sözüm ona çok uzunmuş yazılarım.İnsanlar kısa yazıları severmiş.Uzun yazı okuyunca sıkılır,bırakırlarmış.İskender Pala yazsa o yazıyı gene okunmazmış.Ah be üstad bunları duysan serzenişin nasıl olurdu acaba?
Haksızda sayılmazlar aslında.Zip'leyerek yaşadığımız hayatımız arasında okumanın ve yazmanında bir winzipi olmalıydı.Twitterda 140 karakter sınırı var mesela.Facebook birkaç kelam daha etmene izin veriyor.Telefonda mesaj filan yazıyorsan aman ha 160 karakteri geçeyim deme.Çok yazmak istiyorsanda harflerden çalarak yaz.''tamam'' yerine ''tmm'' yaz mesela.Hızlı yaşıyoruz artık.Sende ayak uydurmalısın buna.Uzun uzun mektuplarımız yok bizim.Zaten öyle günlerce bekleyemeyizde.Anlık yaşantılarımızla bütünleşen anlık iletilerimiz var.Birde geniş geniş televizyon karşısında geçirdiğimiz,bilgisayar oyunlarıyla harcadığımız saatlerimiz var.O yüzden okumaya vaktimiz yok.Gazetelerin büyük puntoları kadar bizim okurluğumuz yada o sanal aracılarda paylaştığımız özlü sözler kıvamındaki yazılar kadar..
Neyse daha fazla uzatıp sizi sıkmayacağım.Yazımı bitirmeden önce son bir not; ''uzun yaşayın,çünkü uzun yaşanan şeylerin güzelliğide uzun olur.''

işte buda benim anlattıklarımın kısacası, olur ya nöron sisteminize yazım uzun gelir belki diye;